آرمناک پطروسیان: فوتبال دیگر کافی بود؛ می‌خواهم زندگی آرامی داشته باشم
ایران آرمنیا – آرمناک پطروسیان دروازه‌بان ارمنستانی که به همراه لئون استپانیان جزو بازیکنان فراموش‌نشدنی تیم سپاهان هستند با شلوار مخصوص خودش درون دروازه تیم زردپوش اصفهانی با نمایش‌های خوب و حضور بی‌حاشیه و کسب قهرمانی با سپاهان همواره برای مردم و دوستداران فوتبال جزو چهره‌های نوستالوژیک و یادآور خاطرات بسیار زیبا و به یاد ماندنی است. به همین دلیل پس از سال‌ها با آرمناک پطروسیان که در شهر ایروان پایتخت ارمنستان زندگی می‌کند، گفت‌وگویی جالب و خواندنی داشتیم.
آرمناک سلام، پس از سال‌ها با تو صحبت می‌کنیم. کجایی و چکار می‌کنی و شرایطتت چگونه است، حتما پیر شدی؟!
سلام، نه اصلاً پیر نشدم. تقریباً ۱۲ سالی می‌شود که از ایران به کشورم برگشتم، آن موقع ۳۶ ساله بودم، در حال حاضر هم ۴۷ سال دارم و خدا را شکر در صحت و سلامت کامل هستم. خانه‌ام هم در شهر ایروان است و خدا را شکر زندگی آرام و بی‌حاشیه‌ای دارم، درست مانند دوران فوتبالم.
کار فوتبالی داری یا آزاد؟
کار آزاد دارم و از فوتبال دور هستم.
چرا بعد از سال‌ها حضور در فوتبال و کسب تجربیات بالا، مربیگری و فوتبال را ادامه ندادی؟
من فکر کنم ۱۰، ۱۲ سال در ایران بودم، شرایط خوبی داشتم و افتخاراتی هم کسب کردم. فکر می‌کنم کافی است و دوست نداشتم که دیگر در فوتبال باشم.
پیشنهادی برای مربیگری فوتبال یا سایر فعالیت‌های ورزشی هم داشتی؟
ببینید اینجا لازم می‌دانم که بگویم هر چقدر که بازی کردم و فعالیت فوتبالی داشتم برایم کافی است. پیشنهاد مربیگری برای مربی دروازه‌بان‌ها داشتم اما قبول نکردم، چون بعد از سال‌ها حضور در عرصه فوتبال دیگر تمایلی به آن نداشتم.
اما شاید هیچ رشته ورزشی مانند فوتبال جذاب و درآمدزا نباشد. پشیمان نمی‌شوی که پیشنهادات را رد کردی؟
نه، اصلاً پشیمان نیستم. در فوتبال هم همان قدر که پول گرفتم کافی است و خدا را شکر در حال حاضر هم از زندگی‌ام رضایت دارم.
فوتبالیست‌ها خصوصاً دروازه‌بان‌ها حتی تا چهل سالگی هم بازی می‌کنند. تو در سن ۳۵ سالگی باز هم می‌توانستی بازی کنی و مشهورتر شوی.
دوست داشتم زندگی شخصی آرام و بی‌حاشیه‌ام را ادامه دهم، به همین دلیل لازم دانستم از ورزش و فوتبال دور باشم. مردم هم فقط فوتبال را در تلویزیون می‌بینند و معتقدند فوتبالیست‌ها خیلی راحت پول درمی‌آورند، در حالی که اینطور که فکر می‌کنند هم نیست، چون فوتبال حرفه‌ای واقعاً سخت است و در اوج ماندن سخت‌تر. ضمن اینکه فوتبال زشتی‌های خاص خودش را هم دارد که مردم آنها را نمی‌دانند و نمی‌بینند. همه چیز را از دور می‌بینند و نظاره‌گر هستند و فکر می‌کنند فوتبالیست راحت تمرین می‌کند و پول درمی‌آورد و چالشی هم ندارد، در حالی که فوتبال عالم خاص خودش را دارد و دشواری‌های فراوانی به لحاظ بدنی و روحی، روانی به بازیکن وارد می‌کند.
تو با استپانیان در سپاهان حکم بازیکنان دوقلو و جدانشدنی را داشتید. هنوز هم با او نزدیکی؟
لئون دوست خوب من بود و خاطرات خوب زیادی از او دارم، اما فعلاً زندگی ما را از هم جدا کرده چون او در ایران مربیگری می‌کند و دیگر خیلی از او خبر ندارم.
به فکر مدرسه فوتبال و خریدن باشگاه و فعالیت در این عرصه نیستی؟
با چند تن از دوستانم در فکر این بودیم که یک باشگاه فوتبال درست کنیم و در این عرصه فعالیت داشته باشیم که نشد. در مورد مدرسه فوتبال هم دوست نداشتم کاری غیرعلمی و اصولی انجام دهم. یعنی می‌خواستم اگر کاری هم انجام می‌دهم به صورت آکادمیک آن را عملی کنم که شرایطش مهیا نشد.
با کدامیک از دوستان زمان بازیگری‌ات هنوز در ارتباطی؟
فرهاد بهادرانی، محمدپور و فرزانه و چند تن از طرفداران قدیمی سپاهان کسانی هستند که هرازگاهی با آنها در تماس هستم و جویای احوال و شرایط همدیگر هستیم.
در دوره‌ای که به فوتبال ایران آمدی چند دروازه‌بان خوب بازی می‌کردند. به نظرت بهترین‌شان کدام دروازه‌بان بود؟
زمانی که من به فوتبال ایران آمدم، عابدزاده هنوز بازی می‌کرد. به نظرم او بهترین دروازه‌بان ایران بود. رحمتی و میرزاپور هم دروازه‌بان‌های شاخص آن زمان بودند.
عابدزاده را بهترین می‌دانی؟
به نظرم زمان خودم عابدزاده بهترین بود و پس از ایشان مهدی رحمتی هم دروازه‌بان خوبی بود. البته دروازه‌بان‌های خوب دیگری هم بودند اما چون بهترین‌ها را پرسیدید من دو نفر را نام بردم.
فوتبال ایران را دنبال می‌کنی؟
نه، فوتبال باشگاهی ایران را ندیدم و خیلی هم پیگیرش نبودم! فقط بازی‌های تیم ملی ایران را در جام جهانی روسیه دیدم.
تیم ملی ایران در روسیه چطور بود؟
به نظرم اگر تیم ملی ایران بازی‌های تدارکاتی بیشتری داشت مثل بازی با مراکش می‌توانست تیم ملی پرتغال را با کریس رونالدو هم شکست دهد و حتی از گروهش صعود کند اما شاید آن خودباوری لازم نزد بازیکنان تیم ملی ایران برای انجام کارهای بزرگ وجود نداشت. زمانی که شوروی از هم پاشید من ۲۲ ساله بودم و در همان مقطع من به همراه آن تیم در مسابقات جام ملت‌ها حاضر شدم. رویارویی با تیم‌های دیگر آن زمان مثل یک رویا بود و آنها را فقط در تلویزیون دیده بودم، اما وقتی بازی کردم متوجه شدم که با بازی‌های تدارکاتی و آمادگی می‌توان کارهای بزرگی انجام داد و بازیکنان بزرگ از کره دیگری نیامده‌اند.
تو در تیم ملی بزرگسالان اتحاد جماهیر شوروی هم بازی کردی؟
نه من در تیم امید شوروی سابق بازی کردم و چون شوروی آن زمان تجزیه شد، دیگر نتوانستم در رده بزرگسالان هم برای تیم ملی شوروی بازی کنم.
با مربیان ایرانی خصوصاً مربیان ارمنستانی شاغل در فوتبال ایران تماس داری؟
من در بین مربیان ایرانی فقط با آقای کربکندی و منصور ابراهیم‌زاده تماس دارم و با مربی ایرانی دیگری در ارتباط نیستم.
راستی نگفتی چند فرزند داری و آیا آنها هم فوتبالی‌اند؟
من دو دختر دارم که یکی از آنها ازدواج هم کرده و دیگری مجرد است .اتفاقاً نوه هم دارم. دو دخترم فوتبالی نیستند اما مدارک دانشگاهی بالایی دارند. ورزش را هم به صورت حرفه‌ای انجام ندادند چون من معتقدم اگر قرار است حرفه‌ای ورزشی انجام شود باید بهترین بود به همین دلیل دو دخترم در حد سلامتی خودشان ورزش می‌کنند.
شما خیلی جوانی اما با این وجود نوه داری؟!
بله؛ گفتم ۴۷ سال دارم اما چون ۱۹ سالگی ازدواج کردم زود بچه‌دار شدم. دخترم هم در سن ۲۴ سالگی ازدواج کرد و یک نوه پسر خیلی شیطان و دوست‌داشتنی دارم.
حتماً خیلی دوست داری که او هم مانند خودت دروازه‌بان خوبی شود؟
به دوست داشتن من که نیست. باید دید استعدادش در چه رشته‌ای بهتر است و اصلاً خودش دوست دارد که چه ورزشی را ادامه دهد و خلاصه فعلاً باید در این زمینه صبر کرد.
افسوس نخوردی که تیم ملی کشورت هیچ‌گاه تیم مطرحی نبوده؟
ارمنستان تیم درجه یکی در سطح تیم‌های بزرگ اروپایی نبوده اما تیم ملی کشورم حتی در مصاف با تیم‌های بزرگ با تمام وجود جنگیده و راحت تسلیم نشده و من به تیم ملی کشورم افتخار می‌کنم.
در ایران که بودی از پرسپولیس و استقلال پیشنهادی دریافت کردی؟
بله پرسپولیس خواهان من شد و حتی با آنها مذاکره هم کردم اما بعداً دیدم خانواده‌ام در اصفهان راحت‌ترند، به همین دلیل دیگر حضورم در پرسپولیس عملی و جدی نشد.
الگوی دروازه‌بانی داشتی؟ کلاً چه دروازه‌بانی را خیلی دوست داشتی و می‌خواستی عملکردی مانند او داشته باشی؟
الگوی دروازه‌بانی که نداشتم اما میشل پرودوم را دوست داشتم. ورزشگاهی در ایروان بود که از بچگی از تلویزیون می‌دیدم، آرزو داشتم در آن بازی کنم. شوروی سابق دروازه‌بان‌های بزرگی مانند داسایف و… داشت اما گفتم من الگویی نداشتم.
بزرگترین بازی عمر فوتبالی‌ات کدام بازی بوده؟
من با پیراهن تیم ملی ارمنستان مقابل تیم بوکاجونیورز آرژانتین حاضر شدم و مقابل بزرگانی مانند مارادونا و کانی‌گیا بازی کردم. در این بازی ما نمایش بسیار خوبی داشتیم و تنها با یک گل کانی‌گیا نتیجه را به حریف نامدارمان باختیم.
از اصفهان و زندگی در ایران راضی بودی؟
حتماً راضی بودم که ۱۲ سال در ایران بازی کردم وگرنه این همه سال در ایران نمی‌ماندم. مردم ایران همیشه با من رابطه خیلی خوبی داشتند و من هم مردم ایران را دوست داشته و دارم و احترام و عشق متقابلی بین من و مردم ایران از آن زمان تا کنون که با شما صحبت می‌کنم وجود داشته و ان‌شاءالله پایدار باقی خواهد ماند.
به جز احمد خرمالی دروازه‌بان سابق ابومسلم تو تنها دروازه‌بانی بودی که مانند کرالی معروف همیشه با شلوار از دروازه تیم‌هایت حفاظت می‌کردی. این موضوع دلیل خاصی داشت؟
نه، دلیل خاصی نداشت و به آن شکل دروازه‌بانی کردن برایم راحت‌تر بود. از کرالی هم در شلوار پوشیدن تقلید نمی‌کردم. زمین چمن‌های ایران در زمانی که من در کشورتان بازی می‌کردم بیشتر خاکی بود تا چمن. به همین دلیل با شلوار دروازه‌بانی می‌کردم که پاهایم کمتر آسیب ببیند.
زمانی که سپاهان در زمان خودت و حتی پس از آن قهرمانی کسب می‌کرد بعضی‌ها معتقد بودند باند اصفهانی‌ها در فدراسیون مسیر را هموار کرده یا مثلاً شایعاتی نظیر تطمیع داوران و گذاشتن سکه طلا درون گز مطرح می‌شد. در این رابطه چه نظری داری؟
باند اصفهانی و گذاشتن سکه لای گز و… فقط شایعاتی از جنس فوتبال ایران هستند. اگر کسی مدرکی در این رابطه دارد، بیاید و آن را ثابت کند. به حرف زدن نیست. تیم خوب و مدیریت کاربلد و حمایت تماشاگران موجب قهرمانی سپاهان بود و بازیکنان خوبی مانند نویدکیا و… در تیم‌مان داشتیم که انصافاً عالی بودند. این حرف‌ها فقط شایعه است و هیچ ارزش و جایگاهی ندارد. چند سال است که پرسپولیس پشت سر هم و به شکل متوالی قهرمان می‌شود؛ پس ما هم بیاییم و بگوییم باند پرسپولیسی در فدراسیون این تیم را قهرمان می‌کند؟!
سؤال آخر به شرایط کرونا در کشورت ارمنستان برمی‌گردد. اوضاع چطور است؟
ارمنستان قرنطینه است و خدا را شکر اینجا خیلی تلفات و خطر ایجاد نکرده است. ان‌شاءالله در کشور ایران که من خیلی مردمش را دوست دارم هم به همراه سایر کشورها ویروس کرونا تلفات زیادی نداشته باشد و به زودی ریشه‌کن شود و مردم در سلامتی به سر ببرند. بهترین پیام‌ها و آرزوها را برای مردم ایران دارم. سلام مرا به همه مردم ایران خصوصاً هوادران فوتبال و سپاهان برسانید.
منبع: ایران ورزشی
